Stressfobie

Een goede column roept herkenning op. Helaas, deze niet. Tenminste…

Laat ik bij het begin beginnen. Ik heb de laatste tijd last van een serieus probleem. Regelmatig word ik bekropen door de gedachte “o mijn gunst, straks krijg ik nog stress.” Ik héb geen stress, maar het idee dat ik het, zoals een paar jaar geleden, weer kan krijgen, veroorzaakt nu al hartkloppingen, piekeren en nachtzweet.

Typisch, ik weet het, maar ik kan het niet helpen. Ik voel me gevangen in de afspraken in mijn agenda, zoals iemand met claustrofobie zich gevangen voelt in een lift. Er is niets aan de hand, want ik kan alle afspraken makkelijk aan – en de meeste zijn trouwens ook nog heel erg leuk – maar toch.

Of het misschien toch gewone stress is? Nee. Ik zou het eerder omschrijven als een stressfobie. Of misschien wel een agendafobie. Zou zoiets bestaan?

Via Google kom ik terecht op een site waar alle angsten met hun medische benaming keurig op alfabetische volgorde gerangschikt staan. Wisten jullie dat er mensen zijn die een fobie voor knoflook hebben? Alliumfoben. Of dat er mensen zijn die als de dood zijn voor wind? Ancraofobiek. Er zijn namen voor mensen met een angst voor handpoppen, mensen die niet durven te gaan zitten, mensen die bang zijn voor blijheid, voor schoonouders, voor de kleur geel en voor voorwerpen aan de linkerkant. En dan zijn er ook nog mensen die bang zijn niet normaal te zijn. Pfff, je zult maar een van die voorgaande angsten hebben plus die laatste. Dan ben je mooi in de aap gelogeerd.

Dit lijstje relativeert mijn stress om stress te krijgen al behoorlijk, maar helemaal tevreden ben ik nog niet. Dus bel ik een vriendin. Ik krijg haar voicemail en meteen daarachteraan een berichtje. ‘Zit in een vergadering’. Vriendin 2 appt terug ‘sorry, ff geen tijd.’ En vriendin 3 hoef ik niet eens te proberen, die is al blij als ze zich niet hoeft te haasten met haar wc-bezoek weet ik. Ik denk dat de dames graag een dagje met me zouden ruilen.

En dat is misschien niet eens zo’n heel gek idee, want het schijnt dat je bij een fobie juist de confrontatie aan moet gaan. Weet je wat, ik bedank voor nu en maak wel een afspraak met een lifecoach of zo. Of met een masseur die me helpt te ontspannen. Tenminste, als ik daarvoor een plekje in mijn agenda vind.

Gepubliceerd in Almere Deze Week, september 2016