Blanco boek

Het nieuwe jaar ligt voor ons als een nog ongeschreven boek. 365 Pagina’s om te vullen met mooie verhalen, dromen, wensen en successen. Wat ik in 2014 wil bereiken, heb ik heel duidelijk voor ogen. Ik wil mijn boek uitgeven. Mijn thriller-manuscript is na een jaar noeste arbeid eindelijk af en het wordt hoog tijd dat ze de beslotenheid van mijn werkkamer verlaat en de wijde wereld intrekt. Maar hoe?

Het nieuwe jaar ligt voor ons als een nog ongeschreven boek. 365 Pagina’s om te vullen met mooie verhalen, dromen, wensen en successen. Wat ik in 2014 wil bereiken, heb ik heel duidelijk voor ogen. Ik wil mijn boek uitgeven. Mijn thriller-manuscript is na een jaar noeste arbeid eindelijk af en het wordt hoog tijd dat ze de beslotenheid van mijn werkkamer verlaat en de wijde wereld intrekt. Maar hoe?
Terwijl ik mijn verhaal en personages inmiddels van binnen en van buiten ken, is het uitgeefproces nog een grote onbekende. Wat is de juiste weg? Moet ik proberen mijn boek bij een uitgever onder te brengen, of moet ik in eigen beheer gaan uitgeven? Voor beide valt iets te zeggen. Een uitgever kent de fijne kneepjes van het uitgeefproces, heeft de juiste connecties en geeft je boek een kwaliteitsstempel mee. Uitgeven in eigen beheer geeft je echter vrijheid, de ruimte om alles op je eigen manier te doen en levert per boek meer op. Wat is de juiste weg? Of ben ik aan het kiezen tussen twee goede opties?

Dat ik het niet weet, maakt me ongedurig. Ik heb zó intensief aan mijn manuscript gewerkt dat ik ervan ben gaan houden. Mijn creatie (laten) uitgeven, voelt misschien wel als je kind op kamers laat gaan. Ik wil dat ze goed terechtkomt. Punt. En loslaten is zo makkelijk nog niet.

Daarom loop ik op dit moment loop voorzichtig beide paden op, vurig hopend dat ik op 31 december 2014 terugblader naar de bladzijde waarop ik deze column schreef en dan glimlach. Dat de antwoorden op al die vragen die ik nu heb, achteraf zo logisch zijn en dat in de boekenkast achter me een thriller staat met mijn naam erop.